ابراهیم عباسی - کارشناس ارشد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

رسوبات آسفالتین یکی از مشکلات اساسی و غیرقابل پیش بینی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی می‌باشد و باعث ایجاد مشکلات تکنیکی و ضررهای اقتصا دی زیادی می‌شود. به منظور کنترل موثر رسوبات آسفالتین، محققین به ارائه مدلهای مختلف و نظریات گوناگون در مورد روند تشکیل این رسوبات پرداختند. آسفالتین در نفت خام به صورت کلوئیدی پایدار شده توسط رزین موجود می‌باشد و رزین به عنوان یک عامل پایدارکننده عمل می‌کند و آسفالتین را در وضعیت سوسپانسیون نگه می دارد و هنگا می که رزین از نفت خام جدا می‌شود، پایداری این سیستم کلوئیدی دچار اختلال می شود و رسوب آسفالتین در نفت خام اتفاق می افتد. آزمایشات رسوب دهی الکتریکی ثابت کرده اند که آسفالتین در حالت کلوئیدی (میسل) دارای بار الکتریکی مثبت می باشد که در حالت پایدار در نفت خام به علت توازن با بارهای مخالف رزین در یک میدان الکتریکی تحت تا ثیر قرار نمی گیرد.هنگامیکه این میسل‌ها با افزایشی ک حلال پارافینی مانند هپتان ناپایدار می‌شود، رسوبدهی الکتریکی انجام می‌شود که میزان رسوب بستگی به آلکان مورد استفاده و نسبت رقت دارد. در این مقاله به بررسی رسوب دهی الکتریکی سه نمونه نفت خام و اثر اختلاط این سه نمونه با یکدیگر و الگوی سینتیکی رسوبدهی الکتریکی بررسی می‌شود.

رسوبدهی الکتریکی، کلوئید آسفالتین، رزین