سیدمرتضی ضمیر - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدرضا مقبلی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران
بهداد مولایی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران

چسب های حساس به فشار اکریلیکی با ساختار مولکولی متفاوت از طریق تغییر در ترکیب درصد مونومر 2- اتیل هگزیل اکریلات (2EHA) در مخلوط آن با مونومر بوتیل اکریلات (nBA) و مقدار جزئی اکریلیک اسید (AA) به روش کوپلیمریزاسیون امولسیونی تهیه شدند . از طرف دیگر، با اختلاط فیزیکی لاتکس های پلی (2- اتیل هگزیل اکریلات) و پلی (نرمال بوتیل اکریلات) ، آلیاژهایی با ترکیب درصد مشابه کوپلیمر اجزای های اکریلیکی تهیه گردید. مطابق نتایج بدست آمده با افزایش درصد 2EHA در ساختار کوپلیمر دمای انتقال شیشه ای (Tg) کاهش یافت و اندازه ذرات لاتکس به علت افزایش کشش بین سطحی پلیمر – آب افزایش یافت. با افزایش میزان 2EHA تا 50 درصد وزنی ابتدا انرژی شکست پیل کاهش و با افزایش بیشتر آن انرژی شکست به مقدار ثابتی رسید. این رفتار را می توان به نحوه تاثیر همزمان کاهش مقدار ژل و دمای انتقال شیشه ای بر پارامتر اتلافی چسبندگی، W0 و کار ترمودینامیکی چسبندگی W0، با افزایش درصد وزنی 2EHA در ساختار کوپلیمر نسبت داد. برای استحکام برشی نمونه های کوپلیمر اثر هم نیروزایی (Synergistic) در 25 درصد وزنی از 2EHA مشاهده شد. در مقایسه با نمونه های کوپلیمر، مقدار انرژی شکست پیل و مقاومت برشی آمیخته های فیزیکی دو لاتکس پلی (2- اتیل هگزیل اکریلات) و پلی (نرمال بوتیل اکریلات) در 50درصد وزنی 2EHA به حداکثر خود رسید.

چسب های حساس به فشار اکریلیکی ، کوپلیمرهای امولسیونی ، 2- اتیل هگزیل اکریلات ، نرمال بوتیل اکریلات ، انرژی شکست پیل و Tack