سهیلا یغمایی - دکتر مهندس شیمی- بیوتکنولوژ ی، دانشیار گروه بیوتکنولوژی
فرناز امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی- بیوتکنولوژ ی، دانشگاه صنعتی شریف
سحر سمیع - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی- بیوتکنولوژ ی، دانشگاه آزاد اسلامی

در این تحقیق با استفاده از فناوری نوین افزایش زیستی، بهبود عملکرد سیستم متعارف لجن فعال جهت افزایش راندمان ، مقاومت سیستم و قابلیت ته نشینی لجن در تصفیه پساب سنتتیک حاوی فنل، به عنوان یک مدل از ترکیبات سمی مونوآروماتیک، مورد بررسی قرار می گیرد. با بررسی های تجربی پایلوتی، ابتدا با سازگار کردن سیستم با این ترکیب سمی و سپس جداسازی میکروارگانیسم های تجزیه کننده فنل از لجن سازگار شده و در انتها افزایش زیستی بهترین میکروارگانیسم به سیستم، عملکرد سیستم در زمان های ماند مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج مطالعات فوق - نشان می دهد که به کارگیری لجن سازگار شده و در نهایت افزایش زیستی می تواند راندمان حذف را تا حدود( ۹۹,۹% در زمانهای اقامت مختلف افزایش دهد. حدود تغییرات اندیس حجمی لجن(47-71) ml/gr کیفیت بسیار مناسب ته نشینی لجن می باشد. بدین ترتیب علاوه بر استاندارد بودن پساب خروجی از جهت غلظت آلاینده، مشکل تورم لجن نیز که یکی از مهمترین مشکلات عملیاتی می باشد، کاملاً برطرف گردید و در ضمن مقاومت سیستم در برابر شوکهای سمی افزایش یافت.

افزایش زیستی- پساب صنعت ی- سیستم متعارف لجن فعا ل- فنل