رسول سالک رستم - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مکانیک، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
محمدکاظم بشارتی - استادیار، گروه مکانیک، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
شهاب الدین امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مکانیک،دانشکده فنی،دانشگاه علم وصنعت

جوشکاری از متداول ترین اتصالات دائم قطعات فلزی و بعضا غًیر فلزی می باشد که دارای بیشترین گستردگی و بالاترین رقم پارامترهای دخالت کننده در مقایسه با دیگر فرآیندهای صنعتی است. خواص قطعه جوشکاری شده به پارامترهای زیادی وابسته است که یکی از آنها، نرخ گرم شدن و سرد شدن قطعه کار می باشد که می تواند بر روی تنشهای پسماند و به دنبال آن تنش تسلیم و یا شکست قطعه تاثیر بسزایی داشته باشد. در این مقاله در ابتدا عملیات جوشکاری روی یک نمونه فولادی با در صدکربن پایین و در ابعاد آزمایشگاهی و به روش قوس الکترود دستی (SMAW) همراه با کنترل و ضبط شرایط حین جوش انجام شده است. در این بررسی از یک ترمومتر غیر تماسی مادون قرمز برای تعیین دمای نقاط معینی روی سطح قطعه کار در طول عملیات جوشکاری استفاده گردید. سپس همین فرایند به روش المان محدود در نرم افزارANSYS مدل شده ونتایج آن با نمونه عملی مقایسه گردید که تطابق خوبی بین آنها مشاهده شد.

جوشکاری قوس الکترود دستی- تحلیل حرارتی- المان محدود-ANSYS