محمدسعید سیف - استادیار دانشگاه صنعتی شریف

بیش از دو دهه از عمر انقلاب اسلامی سپری شده و دستاوردها و تجارب اجرایی بسیاری برای کشور ببار آمده است. شاید دهه اول انقلاب را بتوان دهه تثبیت نظام و امنیت ملی کشور قلمداد نمود. بدیعی است که در این دهه بیشتر توان مالی و انسانی کشور معطوف به این موضوع بوده و برنامه های تدوین شده جامعیت و آینده نگری لازم را نداشته اند. دهه دوم انقلاب نیز دهه بازسازی و احداث زیر بناهای اولیه صنعتی و اقتصادی بوده و علیرغم چالش های زیادی که وجود داشته، بهره حال فعالیت های اساسی و مهمی در بخش های مختلف صنعتی و اقتصادی بوقوع پیوسته است. هم اکنون دهه سوم انقلاب به همراه آن برنامه پنج ساله سوم پیش روی قرار دارد. در دو برنامه قبلیی توسعه فیزیکی و زیر بنایی فراوانی در بخش های صنعتی و خدماتی ایجاد شده است. ولی متاسفانه بنا به دلایلی مانند، عدم تطابق پروژه ها با یکدیگر و یا عدم وجود عرضه و تقاضای مناسب اکثر مراکز با بازدهی بسیارکم فعالیت می نماید. بخش صنایع دریایی کشور نمونه آشکاری از این مدعاست و در این مقاله با تشریح ویژگی های این صنایع و خلاصه وضعیت موجود، لزوم مطالعه دقیق و تدوین برنامه ای منسجم جهت توسعه و بهره برداری مناسب از آنها مورد بحث واقع شده است . همچنین راهکارهایی جهت چگونگی تدوین برنامه های توسعه در خصوص صنایع دریای ارائه شده است.