احمد یوسفی - کارشناس پژوهشکده فناوری های نو، کارشناس شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات در
مهرداد صباغی - عضو هیات علمی پژوهشکده فناوری های نو، مشاور تحقیقات توسعه ای شرکت مه
محسن بهرامی - استاد دانشکده ی مهندسی مکانیک ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

میرایی سازه های بزرگ شناور در امواج، از تئوری برتابش / انکسار خطی محاسبه می شود. این میرایی بر تابش برای پیش گویی دقیق حرکت های جسمی صلبی این سازه ها شناور در همه ی درجه های ازادی شان، مگر غلتش، مناسب است. برای کشتی ها، بارج ها و دیگر سازه های فراساحلی طویل، میرایی غلتش به شدت ناخطی است. در این موارد، عموما میرایی بر تابش، کوچک تر از میرایی کل سیستم است. گذشته از این، از آنجا که بسامد طبیعی غلتش چنین سازه هایی، عموما درون بازه ی بسامدی طیف انرژی نوعی موجی که با آن روبه رو می شوند، می افتد، ممکن است تقویت دینامیکی غلتش آن ها بزرگ باشد. بنابراین، تخمین درست میرایی غلتش این سازه ها بسیار مهم است. پیش گویی حقیقی میرایی غلتش، یک کار تحلیلی بسیار سخت است. بنابراین، مولفه های ناخطی میرایی غلتش از آزمایش های تمام مقیاس یا آزمایش روی مدل به دست می آیند. این مقاله، مولفه های میرایی غلتش را به کمک روابط تجربی بررسی می کند. این روابط تجربی را میتوان در طراحی اینسازه های شناور به کار برد. در پایان، مقادیر عددی مولفه های میرایی غلتش شناور جرثقیل دار ابوذر 1200 باحضور هم زمان امواج و جریان یا سرعت پیش سوی شناور محاسبه و ارائه می شوند.

میرایی ، غلتش ، شناور جرثقیل دار ، ابوذر 1200