محمدعلی حقیقی - استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی
هدیه وطنخواه - کارشناس ارشد مدیریت دولتی ،دانشگاه شهید بهشتی

امروزه توجه به قواعد انسانی جهانی و انطباق آنها با اهداف و ارزش های شخصی و سازمانی موجب پیدایش مفهوم هوش اخلاقی به عنوان یک ظرفیت ذهنی برای عمل کردن در مسیر صحیح و درست گردیده است. انسان هادر بعد فردی و شخصیتی دارای ویژگی هایخاص اخلاقی اندکه پندار، گفتارو رفتارشان را شکل می دهد. اما ممکن است در سازمان، عواملی موجب شود که رفتار متفاوتی نشان دهند و این ویژگی ها بر کارایی و اثر بخشی سازمان تاثیر بگذارد. اخلاقی بودن یا نبودن رفتارها و عملکرد موجب بروز پیامدهای مثبت یامنفی در سازمان می گردد. هوش اخلاقی، توانایی درک درست از نادرست، داشتن اعتقادات اخلاقی قوی و عمل به آنهاست تا کار درست را درست انجام داده و اعمالش با ارزش ها و عقایدش هماهنگ باشد و افزایش کارایی با رعایت اصول اخلاقی همراه شود. در این مقاله به بررسی ماهیت هوش اخلاقی پرداخته می شود و راه کار های پرورش آن ارائه می گردد.

هوش اخلاقی؛ هوش؛ اخلاق