آمنه محمدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی، زراعت، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
علیرضا ابدالی مشهدی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
امین لطفی جلال آبادی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
محمدرضا صالحی سلمی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

خانواده حبوبات با داشتن درصد بالایی از پروتیین نقش مهمی در برنامه تغذیهای انسان بخصوص در بین افراد کم درآمد جامعه داشته و به عنوان گوشت فقرا محسوب میگردند. لذا توجه به راهکارهایی که سبب افزایش تولید حبوبات از نظر کمی و کیفی شود مهم و ضروری است. در این تحقیق اثر محلولپاشی سولفات آهن (عدم کاربرد ، 3 گرم در لیتر و 6 گرم در لیتر) و سولفات روی (عدم کاربرد، 2 گرم در لیتر و 4 گرم در لیتر) برعملکرد کمی لوبیا چشمبلبلی بررسی شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و با سه تکرار در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان (1395-1394 (انجام گردید. نتایج نشان داد اثر اصلی محلولپاشی روی و آهن و همچنین اثر متقابل روی × آهن بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک و محلولپاشی روی و اثر متقابل روی × آهن بر صفت شاخص برداشت معنیداری شدند. مقایسه میانگین اثرات اصلی نشان داد کاربرد 3 گرم در لیتر آهن سبب افزایش عملکرد دانه و بیولوژیک شد. ولی روی اثر کاهشی بر صفات مذکور داشت. بر اساس مقایسه میانگین بیشترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از عدم محلولپاشی توا0م آهن و روی بدست آمد، با این حال بالاترین شاخص برداشت از کابرد توا0م سطوح بالای هر دو عنصر حاصل شد.

حبوبات، ریز مغذی، تغذیه گیاه، میکروالمنت