عماد متولی کسمایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر، ایران
حسن دیواندری - گروه عمران، واحد نوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، نوشهر، ایران

در دهه های گذشته از آسفالت جهت روکش مسیر برای جابهجاییهای آسانتر استفاده می شد، با گذشت زمان و با افزایش روزافزون عبور و مرور و افزایش وزن و تعداد وسایل عبوری این روکشها قادر به انجام وظایف خود به درستی نبودندو لذا برای تقویت این روکشها نیاز به ایجاد تغییرات در آسفالت به وجود آمد که این تغییرات به صورت گسترده انجام شد اما بخشی از این تغییرات با استفاده از یکسری افزودنی حاصل شد. در این مقاله مقادیر متفاوتی از پلیمرها و پلی اتیلن برای کاهش خرابیها و افزایش مقاومت آسفالت به کار برده شده است. همچنین در این مقاله مشاهده می شود که اثر ضایعات پلی اتیلن، لاستیک استیرن و بوتا دی ان، SBR و PE در دمای بالا اصلاح کننده خوبی به شمار می آیند و قیر تهیه شده از این مواد در مقایسه با قیر70 -60 استاندارد، استحکام مارشال بیشتر و روانی کمتری دارد.

الیاف پت،پلی اتیلن، پلی اتیلن واکس، شیارشدگی، پلی استایرن