محمد رحمانی - برق منطقه ای خراسان

ایجاد سیستم زمین مناسب جهت شبکه های توزیع از ضرورت بوده وسط و توسعه و نگهداری آن در سطح شهر و روستا از نیازهای اصلی شبکه می باشد و لازم است که مقاومت زمین به حداقل ممکن کاهش یافته تا در صورت بروز اتصال از خسارت به تاسیسات جلوگیری به عمل آید . در حالت عادی و یا اتصالی جریان آن بالانسی وارد زمین شود، تا پتانسیل سیم نول همیشه حدود صفر باقی بماند . در شبکه های توزیع موجود یا در حال احداث عموماً ارتینگ به وسیله حفر چاه و تعب یه صفحه م سی یا گالوانیزه و یا کوبیدن میله کاپرولد(COPPER-WELD ROD) در زمین ایجاد می شود جهت ارتباط زمین با سیم نول شبکه از سیم مسی یا کابل و یا تسمه گالوانیزه ا ستفاده می گردد . که به دلیل کمبود بخشی از لوازم مانند فشنگ و میخ تامپون (CARTRIDGE-FASTENER) این ارتباط ناقص بسته می شود و در این مورد کابل یا سیم ارتباطی بوسیله سیم های رشته ای و یا تسمه نازک به بغل تیر بسته می شود که بعضاً بعد از مدت کوتاهی این رشته های سیم یا تسمه کنده شده از بین می رود که مسلماً خطری برای عابرین و شبکه خواهد بود . لذا بایستی که اتصال زمین به صورت مطمئن ایجاد تا در آی نده از بروز مشکل و مزاحمت برای شبکه ها و عابرین جلوگیری بعمل آید و هم اینکه از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد . در این مقاله، روشی جهت ایجاد زمین در شبکه های توزیع و ارتباط آن با سیم نول شبکه هوائی پیشنهاد گردیده، و چگونگی انجام عمل، سهولت اجراء اقتصادی بودن این روش نسبت به روشهای موجود مقایسه و مزایا و معایب هر کدام مختصراً شرح داده شده است