محمدعلی ذاکرزاده - شرکت توانیر

بحث در زمینه لزوم استاندارد کردن ظرفیت واحدهای ( بخاری ) نیروگاهی موضوعی است مسبوق به سابقه طولانی که اخیراً مسئولین صنعت برق با انجام اقداماتی تصمیم گرفته اند ظرفیت یا ظرفیتهای بهینه واحدهای بخاری را که قرار است در آتیه خریداری شوند تعیین کنند . در این مقاله سعی شده است مزایا و مشکلاتی که بر انجام این عمل مرتبت است مشخص و از دو دیدگاه بدانها نگریسته شود . از دیدگاه تئوری و آنچه که بطور کلاسیک بعنوان نقاط ضعف و قوت واحدهای بزرگ برشمرده می شود . از دیدگاه عملی در ایران و بعبارت دیگر تأثیراتی که انطباق شرایط موجود در صنعت برق هر یک از موارد فوق می گذارند . و در انتها نتیجه گیری پیشنهاد شده است که بجای اینکه صنعت برق در جهت نیل به خود کفائی در زمینه ساخت تجهیزات نیروگاهی ظرفیت واحدهای بخاری آتی را محدود و مشخص کند، صنایع سنگین کشور با بررسی امکانات موجود و زمینه های سرمایه گذاری آینده نوع و ظرفیت تجهیزات نیروگاهی را که ساخت آنها در داخل ممکن و مقرون بصرفه و صلاح است مشخص کنند تا مسئولین برق مملکت نیز با ظزفیت واحدهای آتی را طوری انتخاب کنند که بیشترین امکان استفاده از صنایع داخلی در ساخت آنها میسر و ممکن باشد .