محمدرضا بحیرایی - سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور
سپهبد رشیدی - شرکت ملی گاز ایران

تعداد قابل توجهی از نیروگاههای حرارتی کشور از گاز طبیعی به عنوان سوخت اصلی استفاده می کنند . تمامی این نیروگاهها در چهار ماه آخر سال بدلیل همزمانی مصرف بخش خانگی و اولویت تامین آن محتمل محدودیتهایی در مصرف گاز شده و در نتیجه به سمت مصرف سوخت مایع سوق داده می شوند . مصرف سوخت مایع مستلزم سرمایه گذاریهای خاص خود در مرحله احداث نیروگاه بوده ودر حین بهره برداری نیز مشکلاتی برای بهره بردار بوجود می آورد و بعلاوه از نظر زیست محیطی نیز نامطلوب است زیرا موجب تشدید آلودگی هوا می گردد . از طرف دیگر چنانچه بتوان عرضه مستمر و مطمئن گاز به نیروگاهها را تضمین نمود از مصرف گازوئیل و مازوت در داخل کشور کاسته شده و به همان میزان کاهش واردات گازوئیل و یا افزایش صادرات مازوت میسر می گردد . ذخیره سازی گاز طبیعی به شکل LNG راهکار جدیدی است که امکان ذخیره سازی گاز در مجاورت یک نیروگاه و با مقدار مورد نیاز را فراهم می سازد . در این مقاله ضمن بررسی پیشینه و ویژگیهای پیک سایی از طریق LNG و نیز ذخیره سازی زیر زمینی گاز، مصرف سوخت مایع ناشی از کمبود گاز در 5 نیروگاه بخار و 5 نیروگاه سیکل ترکیبی در سالهای 80 ، 81 و 82 مورد بررسی قرار گرفته و در انتها برای احداث یک واحد تولید و ذخیره سازی LNG با ظرفیت 100 هزار متر مکعب که تقریبا " جوابگوی کمبود گاز نیروگاه قم می باشد بررسی اقتصادی انجام شده است

نیروگاه حرارتی، ذخیره سازی گاز طبیعی گاز طبیعی مایع شده یا LNG (Liquefied Natural Gas) ، پیک سایی از طریق LNG (LNG Peak Shaving) ، ذخیره سازی زیر زمینی گاز (Underground Gas Storage (UGS))