علی خلیلی - استاد دانشگاه تهران، عضو وابسته فرهنگستان جمهوری اسلامی ایران

در این بررسی به منظور برآورد حداکثر بارش محتمل (پی-ام-پی) از روش هرشفیلد برای کلیه ایستگاه های شبکه جامع هواشناسی ایران بهره گیری شده است. این برآورد مبتنی بر تدوین یک برنامه جدید رایانه ای است که در آن کلیه تعدیل هایی که هر شفیلد به صورت دستی و با استفاده از نمودارهای مناسب پیشنهاد کرده است، به وسیله زنجیره ای از معادلات با خطایی کمتر از 5% انجام می شود. این برنامه امکان برآورد PMP آماری 24 تا 72 ساعته را برای شبکه ای مرکب از 1298 ایستگاه مربوط به سازمان هواشناسی کشور و 1039 ایستگاه مربوط به وزارت نیرو فراهم آورده است. برآورد پی-ام-پی در اصل مبتنی بر معادله PMP=Xm+Km.SDm است که در آن SDm , Xm میانگین و انحراف معیار تعدیل شده و km فاکتور پی – ام-پی است. در بخشی از بررسی حاضر مقدار km برای دوره های اقلیمی متفاوت در ایستگاه هایی که دارای سری های پیوسته N>30 سال آمار بوده اند. متوالیا برای مقادیر نزولی N تا 11 سال محاسبه شده و تاثیر کاهش تعداد سالهای آماری بر مقدار km و PMP مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه مقادیر مذکور در دوره های مختلف اقلیمی در عین حال که نمایانگر تغییرات قابل ملاحظه در مقدار Km , PMP برای هر ایستگاه است ولی مبین قطعیت تاثیر مولفه تغییر اقلیم درمقیاس فلات ایران نمی باشد، بلکه همانند سایر امارهای مربوط به بارندگی فقط مشخص و یک تغییر مکانی و زمانی در پهنه های مختلف کشور است.