مهتاب محسنی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه قم، قم، ایران
احسان دهقانی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه قم، قم، ایران

در کنار ایده طراحی و ساخت سازه های مقاوم در برابر زلزله، ایده جداسازی از تراز پایه سازه ها جهت کاهش انتقال نیروی وارده ناشی از زلزله به سازه مطرح میشود. جداسازی لرزه ای، جداکردن کل سازه یا بخشی از آن از زمین به منظور کاهش خسارات وارد بر سازه در زمان وقوع زلزله میباشد. با توجه به عدم وجود ضوابط دقیق و آیین نامه ای در خصوص طراحی ساختمان های با جداسازهای پایه در ایران و وجود سوالها و بحث های مختلفی که در این زمینه مطرح است، انجام چنین تحقیق هایی به منظور دستیابی به مقرراتی جامع برای ایمن سازی هر چه بهتر سازه های موجود در کشور با استفاده از جداسازها لازم و ضروری بوده است. از جمله این مباحث ضریب رفتار این سازه ها میباشد. در این تحقیق یک قاب فولادی مهاربندی شده 5 طبقه از پایه جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفته است. این قاب با سه جداساز با ابعاد یکسان و سختی های مختلف با روش استاتیکی غیرخطی مورد تحلیل قرار گرفته و منحنی نیرو- تغییرمکان و ضرایب رفتار آنها با استفاده از روش شکل پذیری یانگ استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد جداسازی با افزایش دوره تناوب سازه، سبب کاهش ضریب رفتار سازه شده و هرچه سختی موثر جداسازها کمتر باشد این کاهش، افزایش مییابد

قاب فولادی مهاربندی شده، جداسازی لرزه ای از پایه، ضریب رفتار، روش استاتیکی غیرخطری، سختی موثر جداساز