تورج عبادزاده - دانشیار مواد - سرامیک پژوهشگاه مواد و انرژی
سمانه غفرانی - پژوهشگاه مواد و انرژی
بابک رئیسی دهکردی - پژوهشگاه مواد و انرژی
مجتبی نقوی دشت بیاض - پژوهشگاه مواد و انرژی

دراین پژوهش ابتدا به بررسی خواص دوغاب مناسب از لحاظ رئولوژیکی و پایداری برای استفاده در ریخته گری ژلی بدنه متخلخل آلومینایی پرداخته شد. بدین صورت که تاثیر درصد دیسپرزانت روی پایداری و ویسکوزیته دوغابها، و نیز اثر تغییر درصد جامد بررسی شد. مقدار بهینه تایرون براساس تست های رسوب و رئومتری تعیین شد پایداری دوغاب با اندازه گیری درصد رسوب پس از 24 ساعت بررسی شد. مشاهده شد که نتایج حاصل از تست رئولوژی تطابق خوبی با نتایج آزمایش رسوب داشت به طوری که در بهینه مقدار تایرون، کمترین درصد رسوب ملاحظه شد. سپس با تغییر درصد جامد در یک مقدار sunrfactant ثابت، خواص فوم زینتر شده در 1600 درجه سانتی گراد بررسی شد و دانسیته و درصد تخلخل نمونه ها محاسبه شد. مورفولوژی تخلخل ها نیز توسط SEM مورد بررسی قرار گرفت.

ریخته گری ژلی، رئولوژی، دیسپرزانت