علی اکبر محمدی مهر - عضو هیات علمی دانشگاه گلستان

از متون دین اسلام استفاده می شود امر به معروف و نهی از منکر، به عنوان دو واجب الهی، دارای اهمیت و ارزش بس فراوان است. امیرالمومنین امام علی علیه السلام در قسمتی از جکمت 374 نهج البلاغه در یک جملهکوتاه و با استفاده از روش تشبیه به اهمیت، ارزش و شرافت آن در مقایسه با سایر کارهای نیکو و پسندیده پرداختند که تحلیل و بررسی آن حایز اهمیت است؛ آن جا که می فرماید: و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل الله عند الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی . امام تمام اعمال نیکو را به منزله نفثه می داند، نفثه به معنای نمی از آب دهان و به آن مقدار رطوبتی گفته می شود که هنگام فوت کردن از دهان خارج می شود. و در مقابل، از امر به معروف و نهی از منکر به بحر لجی به معنای دریای بزرگ، متلاطم و مواج تعبیر می کند. حکمت فوق از شرافت و برتری غیر قابل وصف و بی نظیر امر به معروف و نهی از منکر نسبت به سایر کارهای خوب و پسندیده حکایت دارد از این رو است که اجرای آن آثار فراوان و ترک آن عواقب و پیامدهای شوم بسیاری در پی دارد. این مقاله با روش کتابخانه ای همراه با تحلیل محتوا تقدیم می گردد.

امر به معروف و نهی از منکر، تمام اعمال نیکو، شرافت، نمی از آب دهان، پیامدهای شوم ترک