چوقی بایرام کمکی - استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده مرتع وآبخیزداری، گروه مذیریت مناطق بیابانی

امروزه، آب تاثیر بسزایی در پیشرفت یک جامعه داشته و بدون آب سالم، توسعه و رشد جامعه در ابعاد مختلف کشاورزی، اقتصادی و اجتماعی امکان پذیر نیست. به عبارتی زیستن و بقای یک جامعه و همچنین انجام پروژه های توسعه ای مختلف عموما وابسته به تامین آب شرب سالم وبخصوص پاکیزه و شیرین بوده و این عامل از معیارهای اولیه و ضروری یک طرح عمرانی در یک منطقه می باشد. در مناطق خشک و بیابانی، آب های سطحی به علت شوری از لحاظ شرب، کیفیت بدی داشته و عموما غیر قابل شرب است. در این تحقیق، با بررسی روش های اکتسابی ساکنین منطقه شمال شرق استان گلستان، میزان اهمیت تامین آب جمع آوری شده توسط سطح پشت بام حلبی ساختمان در بخش داشلی برون ومراوه تپه بررسی قرار گرفت در این منطقه آب بارش فصلی توسط سقف های حلبی به آب انبارهای سیمانی هدایت شده وذخیره می شود. به طوری که بازدیدها نشان می دهند روش های مورد استفاده از لحاظ ساختاری مناسب مناطق بیابانی بوده با وجود این، از لحاظ علمی زیاد مورد توجه قرارنگرفته است. در این تحقیق سعی بر ایناست این روش از لحاظ کارآیی و قابلیت های موجود مورد بررسی شود بطوری که ملاحظه می شود آب شرب استحصال شده از سقف برحسب میزان بارش حداقل حدود سه ماه در خشک ترین منطقه برآورد می نماید و در مناطق بارش مناسب حدود شش ماه را می تواند آب مصرفی متعارف را تامین نماید.

مناطق خشک، آب قابل شرب، سقف حلبی، بارش، گلستان