نگار فتحی - دانشجوی دکتری سازه های آبی دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدباقر رهنما - دانشیار بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی ومدیریت پایدار منابع آب هر منطقه، از اهمیت فراوانی برخوردار است. معمولا جهت تعیین مناسب بودن کیفیت آب زیرزمینی جهت مصارف مختلف، پس از اندازه گیری پارامترهای شیمیایی و مقایسه آن با استانداردهای معتبر، قضاوت لازم انجام می گیرد. هدف از این تحقیق، ارزیابی مکانی زمانی منابع آب زیرزمینی دشت بردسیر، واقع در استان کرمان، جهت مصرف شرب وکشاورزی می باشد. در همین راستا از اطلاعات هدیروشیمی 45 حلقه چاه طی دوره آماری 1381-1391در منطقه مذکور استفاده شد. و میانگین سالانه پارامترهای کیفی آب محاسبه، سپس براساس استانداردها و توصیه های موجود برای اب شرب وکشاورزی، کیفیت آب در هر ایستگاه و تغییرات زمانی و مکانی آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افت کیفی در قسمت شمالی و بخش های از مرکز دشت وجود دارد وبا گذشت زمان بتدریج بر شدت آن افزوده می شود. بررسی کیفی آن زیرزمینی با استفاده از نمودارهای شولر و ویلکوکس جهت مصارف شرب و کشاورزی 7 چاه بهره برداری نشان داد که با گذشت زمان، کیفیت آب چاه های مذکور برای کشاورزی نامناسب تر می شود که در این میان چاه W11 عبدا.. آباد در قسمت شمالی دشت و W32 عیش آباد در قسمتی از مرکز دشت، روند بحرانی نسبت به بقیه دارند. از نظر مصرف شرب نیز چاه W32 عیش آباد وضعیت کاملا نامطبوع، و چاه W14 جلال آباد در وضعیت قابل قبول از نظر ظرب قرار دارد و بقیه چاه ها از نظر شرب نامناسب می باشند. بنابراین توصیه می گردد با گسترش فرهنگ صرفه جویی در مصرف آب کاهش برداشت آب از منابع زیرزمینی، گسترش و توسعه سیستم های آبیاری نوین، پخش سیلاب در صورت امکان و کشت درختان با نیاز آبی کم از خسارت جدی تر به منابع آب زیرزمینی آبخوان بردسیر جلوگیری نمود.

آب زیرزمینی، افت کیفی،دشت بردسیر، کیفیت، منابع آب