علی شمس الدینی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

دستیابی به وضعیت قابل قبولی از فرایند رشد، توسعه و تعالی در جوامع انسانی اعم از شهر و روستا نیازمندمهیا نمودن زمینههای برنامه ریزی بر پایه شناسایی محیط و بهرهگیری از قابلیت های موجود در آن فضا می باشد. دراین راستا شناخت، بررسی و تحلیل توانمندی های انسانی و طبیعی موجود در عرصه های روستایی کشور می تواند به عنوان زیربنا و اصلی مهم در روند توسعه پایدار این سکونتگاه های انسانی مطرح گردد. مقاله پیش رو با تکیه بررویکردی کاربردی و به شیوه تحلیلی– توصیفی بر آن است تا ضمن بررسی مفاهیم کشاورزی و توسعه پایدار روستایی؛ به معرفی و تجزیه و تحلیل قابلیت ها و چالش های محیطی در بخش کشاورزی روستاهای بخش مرکزیشهرستان ممسنی در جهت دستیابی به توسعه پایدار در این کانون های جمعیتی بپردازد. در این راستا جمع آوریاطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی با تکیه بر روشهای حضور در منطقه، مشاهده و مصاحبه صورت گرفته است. شاخص های مورد بررسی در این مقاله را نیز تحلیل اطلاعات طبیعی اعم از ساختار زمین، توپوگرافی، منابعخاک و آب به همراه وضعیت انسانی همچون سطح سواد، میزان مشارکت روستائیان و مهم تر از همه معرفی توان ها و قابلیت های بخش کشاورزیِ روستاهای مورد مطالعه را شامل می گردد. در نهایت تلاش است با تکیه بر یافته هایپژوهش به ارائه راهکارهای لازم به منظور فراهم آوردن زمینه های توسعه پایدار در روستاهای شهرستان اقدام گردد. نتایج تحقیق گواه از آن است که مجموعه روستاهای این شهرستان به لحاظ ویژگی های محیطی دارای قابلیت بالایی جهت انجام و توسعه فعالیت های کشاورزی و عملکردهای اقتصادی– خدماتی وابسته به آن می باشند. که اینپتانسیل در کنار بسط و گسترش فعالیت صنایع تبدیلی و تکمیلی همراه با رونق بخشیدن به بخش تجارت در منطقه می تواند با مدیریتی خردمندانه و هماهنگ توأم با مشارکت همه جانبه روستاییان زمینهها و شرایط دستیابی به توسعه پایدار منطقه را فراهم بیاورد.

روستا، توسعه روستایی، توانمندی محیطی، توسعه کشاورزی، شهرستان ممسنی