فریبا فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه
محمد صادق ابراهیمی - استادیار دانشگاه صنعتی اصفهان

محیط زیست هدیه و موهبتی الهی است که حفاظت ازآن مهمترین رسالت وشایدبخشی اساسی ازوظیفه انسان باشد با این وجودبشربافعالیت های مختلفی که انجام میدهد همواره نسبت به آن بی اعتنا بوده تا جایی که تخریب و الودگی محیط زیست به یکی ازبزرگترین چالشهای دنیای کنونی تبدیل شده است فناوری اطلاعات و ارتباطات یکی ازجدیدترین دستاوردهای علمی بشر است که میتواند بعنوان حلقه مفقوده جهت اموزش برای توسعه ی محیط زیست سالم روستایی بکاربرده شود این مقاله به منظور بررسی اثارتوسعه ICT برتوسعه محیط زیست روستایی به روش گرداوری و بررسی اسنادواطلاعات سعی دارد جنبه های کاربردی فناوری اطلاعات و ارتباطات رادرتوسعه محیط زیست سالم روستایی تحلیل نماید یافته های تحقیق نشان میدهد به کارگیری تجهیزات ICT موجب کاهش نیاز به منابع زیست محیطی و همچنین کاهش خسارت به محیط زیست گردیده و ازجمله نتایج مثبت توسعه ICT برمحیط زیست را میتوان به دیجیتالی شدن اطلاعات کاهش نیازبه فضای گسترده درانبارها کوتاه شدن زنجیره عرضه و غیره اشاره نمود ضمن اینکه این فرایند همچون سایرموارد خالی ازاثارمنفی محیط زیستی نیز نمی باشد بطوریکه نتایج تحقیق نشان میدهد مواردسازنده تجهیزات ICT خطرات قابل توجه زیست محیطی درپی دارند بطوریکه براساس براوردهای انجام شده به میزان 2تا3 درصد ازانتشارگاز دی اکسیدکربن درجهان ناشی ازتولید واستفادها زتجهیزات ICT است که این مهم می بایست موردتوجه اساسی قرارگیرد

فناوری اطلاعات و ارتباطات، محیط زیست، توسعه روستایی