سمیه حسینی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن کریم پور - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
خسرو ابراهیمی - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسین زرین کوب - عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند

منطقه مورد مطالعه در موقعیت 51 ، 36 ، 57 و 54 ، 37 ، 57 طول شرقی و 11 ، 28 ، 35 و 21 ، 57 ، 35 عرض شمالی قرار دارد. از نقطه نظر تقسیمات زمینشناسی، در بخش شمالی ایران مرکزی قرار میگیرد. واحدهای سنگی دمنطقه مجموعهای از واحدهای ولکانیکی و پلوتونیکی میباشد. زون آرژیلیک گستردهترین زون آلتراسیونی در است وجود آلتراسیون پتاسیک در اعماق کمتر از 160 متر دیده میشود. مطالعات ژئوشیمی در منطقه در دو بخش ژئوشیمی رودخانهای و ژئوشیمی سنگی مورد مطالعه قرار گرفت و مقادیر عناصر Cu ,Pb ,Zn ,Ag ,Sb اندازهگیری شد. بالاترین مقدار مس در منطقه به ppm 116 است که منطبق بر واحد کوارتز مونزونیتی میباشد. مقادیر روی و سرب به ترتیب به ppm 201 و 0.1 درصد میرسد. کانیسازی در بخشهای سطحی عمدتاً به صورت رگهای و پراکنده دیده میشود. پیریت فراوانترین پدیده سولفیدی در منطقه است. در اعماق زیاد با توجه مطالعات گمانهای توسط یک شرکت استرالیایی، این کانیسازی عمدتاً به صورت افشان و توأم با کالکوپیریت دیده میشود.