محسن سلیمانی فر - کارشناس ارشد سازه، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدمهدی سعادت پور - استاد، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان،

جداسازی پایه در سازه ها در بسیاری از کشورهای زلزله خیز تا حدود زیادی مراحل تئوری و آزمایشگاهی خود را طی کرده وجنبه کاربردی پیدا کرده است. در این تحقیق به بررسی تاثیر روابط آیی ننامه ای در خطی سازی رفتار غیرخطی سیستم های جداساز پایه بر پاسخ های سازه جداسازی شده پرداخته می شود. آیین نامه ها اجازه می دهند تا در تحلیل های دینامیکی از مدل خطی )ویسکو الاستیک ( برای بیان رفتار واقعی سیستم جداساز پایه استفاده شود و بدین منظور روابطی را جهت جایگزینی مدل خطی برای رفتار واقعی سیستم جداساز پایه، ارائه داد هاند. در این روابط کمیتی به نام جابجایی حداکثر ایجاد شده در سیستم جداساز پایه که مساوی جابجایی بیشینه مورد انتظار یا جابجایی طراحی است، معرفی می شود که می تواند برای زلزله های مختلف متفاوت باشد. در این تحقیق با یک روند تکرار مد لهای خطی جایگزین به صورتی معرفی می شوند که بیشترین تطابق را با روابط آیین نامه ای داشته و دقیقاً منعکس کننده تاثیر آنها باشند. بدین منظور از مدل دوخطی یا ون برای بیان رفتار غیرخطی سیستم های جداساز استفاده شده است و در تمام تحلیل های انجام شده رفتار غیرخطی وغیرکلاسیک بودن میرایی لحاظ شده تا پاس خها با توجه به مد لهای در نظرگرفته شده بدون هیچ گونه ساده سازی منعکس کننده رفتار سازه جداسازی شده باشند.

سازه های جداسازی شده، مدل های تحلیلی، مدل خطی جایگزین