محمدرضا رضائی - کارشناس ارشد مهندسی عمران- زلزله، پژوهشگاه زلزله شناسی و مهندسی زلز
محمود حسینی - دانشیار پژوهشکده مهندسی سازه، پژوهشگاه زلزله شناسی و مهندسی زلزله

قاب های با مهاربندی برون محور به دلیل داشتن شکل پذیری مناسب جهت جذب انرژی در سازه و داشتن سختی و مقاومت کافی جهت کنترل تغییرمکان جانبی می توانند ارائه کننده رفتار یک سازه مقاوم باشند. در این پژوهش تأثیر طول تیر پیوند و محل قرارگیری دهان ههای مهاربندی شده بر رفتار این نوع از سیستم ساز های، به کمک تحلیل دینامیکی غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است تا حالتی از آرایش این نوع قاب که عملکرد مطلوبتری را ارائه می نماید، شناخته شود. نتایج حاکی از آن است که در سازه های کوتاهتر وجود تیرهای پیوند با طول ثابت مطلوب تر می باشد، در حالیکه هرچه به ارتفاع سازه افزوده می شود وجود تیرهای پیوند با طول متغیر منجر به رفتار بهتری می گردد. علت بروز این پدیده را م یتوان به تغییر سختی ناگهانی در طبقات قا بهای کوتاه مرتبه طراحی شده نسبت داد. با وجود آنکه این سختی به کنترل تغییرمکان در سازه کمک می نماید از طرفی باعث تشکیل مفاصل پلاستیک در محل های ناخواسته می گردد. به عقیده نگارنده با بکارگیری یک طراحی مناسب بر اساس روش ذکر شده در این مقاله، استفاده از طول پیوند متغیر در هر ارتفاعی می تواند نتایج مطلوب بکارگیری این روش در ارتفاع زیاد را بهمراه داشته باشد.

قاب های با مهاربندی برون محور، تغییر طول تیر پیوند، آرایش مهاربندی E2D ،Drain