ایمان اله بیگدلی - دانشیاردانشگاه سمنان
سولماز اسکندری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی

رسیدن به یک حس روانشناختی استقلال ازوالدین به عنوان یک وظیفه رشدی چندبعدی که به تدریج ودرطول زمان اواخر نوجوانی اوایل جوانی بهدست می آید درک می شود استقلال توانایی است که فرد رفتار خود را به گونه ای تنظیم و انتخاب می کند که تصمیم هایش را خارج از کنترل بی مورد والدین یا وابسته به آنها بگیرد استینبرگ 1990 این به معنی طرد ناهمبستگی و جدایی فیزیکی از والدین نیست بلکه یک وضعیت روانشناختی بین والدین و فرزندان است که هرکدام فردیت دیگری را می پذیرد شباهتهای بین والدین و فرزندان درروابط عاطفی زمینه برقراری روابط مستمر نزدیک و حمایتی را دربزرگسالی فراهم می نماید اگرچه این پیوندها دراواخر نوجوانی و اوایل جوانی طی یک فرایند خود شناسی ایجاد می شوند نوجوانانی که مستقل به نظر می رسند شباهتها و تفاوت هایی بین خود و والدینشان شناسایی کرده و حتی احساس عشق درک و پیوند با آنها را درک می کنند مقاله حاضر نگاهی دارد به روندچگونگی استقلال نوجوانا ز خانواده دیدگاه های مختلف درباره استقلال نوجوان نقش دلبستگی درخودمختاری فرد درآینده مولفه های موفقیت دراستقلال از خانواده و نقش خودمختاری درسازگاری فرد درمحیطهای دانشگاه و درنهایت انتخاب شغل

خانواده، خودمختاری، سازگاری، دانشگاه