میرعلیرضا حامدی - بخش زمین شناسی دانشگاه تربیت مدرس

سیستم سیلورین، شبیه اردویسین، تنها در چند قسمت از ایران گسترش دارد. چینه هایی که توسط روتز و همکاران 1968 در ناحیه طبس تحت عنوان سازند نیور معرفی شده، در برش تیپ در یک زون گسله 466 متر ضخامت دارد. این سازند در برش رجوع در دهانه کلوت با فاسیس غنی از کورال 628 متر ضخامت دارد که گذر آن را به سازند زیرینش شیر گشت تدریجی معرفی کرده اند. چینه های با بیش از 1000 متر ضخامت را در ناحیه کرمان که روی رسوبات اردویسین قرار دارند هوکریده و همکاران به سیلورین - کربونیفر نسبت داده اند. مطالعات اخیر نویسنده نشان می دهد رسوبات سیلورین در ناحیه طبس - کرمان به سادگی آنچه که قبلا برای توسعه این سیستم معرفی شده نیست.