مهناز رضائیان

گستره مورد مطالعه در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز بین عرضهای َ50 35 درجه سانتی گراد و َ29 35 درجه سانتی گراد و طولهای َ42 51 درجه سانتی گراد و َ15 51 درجه سانتی گراد خاوری واقع شده و قسمت اعظم آن را شهر تهران فرا گرفته است. محدوده که از رسوبات آبرفتی – یخرفتی کواترنر پوشیده شده ، از نظر ساختاری در حاشیه جنوبی کمربند چین خورده – رانده شده البرز و حاشیه شمالی فرو نشست ایران مرکزی واقع شده است. ساختارها طولی هستند و با دور شدن از کمربند چین خورده – رانده شده البرز از تراکم آنها کاسته می شود. در طی این بررسیها ابتدا به مورفوتکتونیک پرداخته شد. با بکارگیری شاخصهای زمین ریختی پیچ و خم جبهه کوه (Smf) و نسبت کف دره (Vf)، گسترده از نظر درجه و دره فعالیت تکتونیکی مورد ارزیابی قرار گرفت و با مطالعه باد بزنهای آبرفتی و پدیده های زمین ریختی حاصل از فعالیت گسلها نتایج جدیدی حاصل گشت. با تجزیه و تحلیل کارکرد گسلهای F44a, F45 و دسته گسل دانشگاه شهید بهشتی (F47a, F47b, F47c, F47b) – که برای اولین بار معرفی می شوند- نکات جدیدی پیرامون ساز و کار دگر شکلی گستره روشن شد.