علی حسین جلیلیان - گروه زمین شناسی دانشگاه پیام نور اهواز
یعقوب لاسمی - گروه زمین شناسی دانشگاه تربیت معلم تهران

سازند سروک واحد کربناته ضخیمی است (820m در برش نمونه) که دارای سن کرتاسه میانی (آلبین – تورونین) بوده در منطقه زاگرس (حاشیه جنوبی نئوتتیس) نهشته شده است. برای مشخص شدن ویژگیهای رخساره ای و وضعیت محیط رسوبی، دو برش از این سازند بعنی برش نمونه درخوزستان وسفید کوه در لرستان به تفصیل مورد بررسی قرار گرفتنمد. مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی به شناسایی 12 میکروفاسیس از وکستون تاگرین ستون و باند ستون منجر گردید که در چهارگروه محیطی دریای باز، سد ، مرداب و پهنه جزر و مدی قرار گرفتند. تغییرات عمودی میکروفاسیس ها و منحنی مربوط به تغییرات نسبی عمق بیانگر این واقعیت است که سنگهای کرتاسه میانی در خوزستان از دو سیکل بزرگ پسرونده رده سوم و چندین سیکل به سمت بالا کم عمق شونده، کوچکتر (Parasequence) تشکیل شده اند. تغییر جانبی رخساره های کم عمق سازند سروک به رخساره های عمیق سازند گرو (نئوکومین – کنیاسین) و فقدان واردات آواری در رخساره های جزر و مدی ناحیه لرستان نشانه وجود یک پلاتفرم مجزا (Isolated Platform) در بخش شمال غربی برش نمونه می باشد. در مجموع می توان گفت محیط رسوبگذاری سازند سروک پلاتفرم کربناته ای از نوع فلات حاشیه دار (Rimmed shelf) بوده که با شیبی به سمت شمال غرب تداوم داشته است.