اکبر قاضی فرد - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان
اسماعیل موحد نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان

تونل انتقال آب کوهرنگ 3، به منظور انتقال آب رودخانه بیرگان(کوهرنگ) و سیلاب های فصلی از سرشاخه های رود کارون به دشت زاینده رود و ایران مرکزی، برای تأمین آب کشاورزی، صنعتی و شرب در منطقه کوهرنگ در دست ساخت است. به دلیل قرار گرفتن این تونل در زون زاگرس مرتفع، چین خوردگی و شکستگی در منطقه توسعه زیادی یافته است. با توجه به فعال بودن منطقه از نظر زمینساختی و نیز بارش سالانه بیش از 1500 میلیمتر، که عمدتاً به صورت برف است، احتمال ایجاد و توسعه کارست در مسیر تونل بسیار بالا بوده و وجود حفره های کارستی و زون های گسلی خرد شده در مسیر حفاری با قابلیت انتقال حجم قابل توجهی آب، گاه تا 800 لیتر در ثانیه (تونل دسترسی نصیرآباد) که موجب غرقاب شدن تونل و توقف عملیات حفاری شده است، مؤید این ادعا می باشد. در این مقاله، سعی شده است با مطالعه مغزه های به دست آمده از گمانه های حفاری و اکتشافی، از دیدگاه وضعیت و گسترش عمقی پدیده کارست شدن و نیز با استفاده از چاه های پیزومتری، نمودی از پراکندگی و توسعه کارست در مسیر حفر تونل ارائه شود.