محمدمهدی خطیب - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه بیرجند

رشته کوه باقران در جنوب بیرجند در واقع یک مجموعه سنگی-زمینساختی برخوردی شامل:آمیزه افیولیتی، رخساره های فلیش کرتاسه و پالئوسن، سنگ های آذرآواری ائوسن و رخساره مولاس نئوژن است. تحلیل فرکتالی از توزیع گسلش در این گستره روشی مناسب در درک چگونگی فرآیند شکستگی و نحوه تکوین آن در دو مراحل متعدد دگرشکلی در حین و بعد از جایگزینی افیولیت ملانژها بر روی لبه قاره ای است. بیشترین بعد فرکتالی محاسبه شده در این گستره برابر 1/74، با ضریب همبستگی 0/99 در منطقه فنود بوده که در این ناحیه دو روند ساختاری شمال غرب-جنوب شرق و شرقی غربی در مراحل متعدد تکوین رشته کوه باقران همدیگر را قطع کرده اند. کمترین بعد فرکتالی 1/12، با ضریب همبستگی 0/97 در شمال غرب منطقه مورد مطالعه محاسبه شده که در آن ناحیه ساختارهای با روند شمالی جنوبی فراوانی بیشتری دارند. محدوده ی گسل های امتدادلغز با روند شمالی جنوبی دارای کمترین بعد فرکتالی و گستره گسل های تراستی با روند شمال غرب-جنوب شرق دارای بیشترین بعد فرکتالی می باشند. افزایش دگرسانی در مجموعه های سنگی با کاهش بعد فرکتالی همراه است.