حمید احمدی پور - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان

ذخیره کائولن غرب روستای ده بکری (استان کرمان) در بخشی از کمربند آتش فشانی ارومیه – دختر قرار دارد. در این منطقه، با نفوذ یک توده ریولیتی به درون سنگهای قبلی و انجماد آن ، سیالات گرمابی از بخشهای پائین به درون ریولیت و سنگهای میزبان نفوذ و ضمن صعود ، سیلیس را از سنگها می شویند و کائولینیت را بر جا می گذارند. کائولینیتی شدن در امتداد شکستگی ها که محل عبور سیالات بوده، شدت بیشتری دارد. سپس سیالات، سیلیس حل شده را به قسمتهای بالا حمل کرده، یک پوشش سیلیسی را به وجود می آورند. آخریت نهشته های سیالات گرمابی، نیز قشر نازکی از اکسیدهای آهن است که روی پوشش سیلیسی رسوب کرده اند.