مریم زمانی - دانشکده علوم ، دانشگاه تهران ، گروه زمین شناسی
ابراهیم قاسمی نژاد - دانشکده علوم ، دانشگاه تهران ، گروه زمین شناسی

برش مورد مطالعه به ضخامت 170 مترو به سن کامبرین بالایی – اردویسین زیرین در منطقه تویه در جنوب غرب دامغان قرار دارد و شامل ممبر های 4 و 5 سازند میلا می باشد . در این مقاله آکریتارکهای galeate موجود در نمونه های مورد مطالعه کلاسه بندی و معرفی می گردند . اصطلاح آکریتارکهای galeate در سال 1995 به وسیله Servais و Eiserhart برای نیمه کروی و با vesicle آکریتارکهای پالئوزوئیک زیرین ارائه شد که این آکریتارکها به وسیله یک بازشدگی قطبی بزرگ ) ) pylome که توسط operculum بسته شده ، شناخته می شوند . مدل تاکسونومی متداول بر اساس جنسهای Caldariola ، Cymatiogalea ، Priscogalea وStelliferidium 5 می باشد . در حال حاضر این آکریتارکها به وسیله آنالیزهای آماری بر اساس پارامتر اصلی ) VD قطر ) vesicle ، ) PL طول زوائد ) ، ) OS ساختار تزئینات ) ، ) RAM بودن یا نبودن انشعابات در انتهای distal زوائد ) ، ) MBR بودن یا نبودن غشاء ) به Cluster 4 موقتی طبقه بندی شده اند که این اولین گام در تحقیق بر روی زوائد آکریتاکها است که در آینده با توجه به معیارهای چند متغیره دیگر می توان درک بهتری از تاکسونومی آکریتاکهای galeate بدست آورد .