علی اکبر بهاری فر
راحله هاتفی
سیداحمد مظاهری
حسین معین وزیری

منطقه ده نو در فاصله 20َ10ً 00 درجه سانتی گراد تا ً10 َ10 00 درجه سانتی گراد عرضهای شمالی و ً00 22َ 00 درجه سانتی گراد تا ً10 َ20 00 درجه سانتی گراد طول شرقی واقع گردیده است و دارای زمین شناسی پیچیده ای از نظر ساختمانی و سنگ شناسی می باشد . عمومی ترین سنگهای منطقه را سنگهای دگرگونی، اولترامافیک و گرانیتوئیدها تشکیل می دهند . در سنگهای دگرگونی منطقه ده نو حداقل سه فاز اصلی دگرشکلی دیده می شود که باعث تشکیل سه فابریک صفحه ای S1 ، S2 و S گردیده اند . کانیهای کلریت، موسکوویت، بیوتیت، کلریتوئید، گارنت، ندالوزیت، استرولیت و سیلیمانیت در این سنگها وجود دارند که کلریت، موسکویت و بیوتیت در S1 تشکیل شدند و تبلور آنها در S2 نیز ادامه پیدا کرده است . کلریتوئیدهاS1 و پست S2 می باشند . گارنتها در دو مرحله S2 و S1 متبلور شده اند . آندالوزیتها هم زمان با S1 و S2 می باشند . استرولیت هم زمان با S2 و پست S2 بوده وسیلیمانیت پست S2 می باشد .