مریم خانی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی گرایش برنامه ریزی دانشگاه علامه طباطبائی
مهدی کروبی - استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبائی

گردشگری از دهه 1970 به عنوان ابزاری برای توسعه مطرح بوده است با توجه به اهمیت فرهنگ در فرایند توسعه لازم است در برنامه ریزی های توسعه ای قبل از هرگونه اقدامی ارتباط این دو خوب مورد مطالعه و شناسایی قرارگیرد. فرهنگ را می توان بعنوان مجموعه ای که در آن تمام عناصر عموما یا مساعد حرکت توسعه ای هستند یا مانع آن درنظر گرفت دراین پژوهش سعی بر آن است تا برخی موانع فرهنگی و سعه گردشگری از نظر مدیران و تورگردانان دفاتر خدمات مسافرتی شهر تهران مورد بررسی قرار رگیرد. ابتدا با مروری برادبیات تحقیق عوامل متغیرهای مرتبط با این موضوع شناسایی شد در مرحله بعد با همکاری استاد راهنما پرسشنامه با 23 شاخص انتخاب شد و در اختیار مدیران و تورگردانان دفاتر خدمات مسافرتی قرارگرفت دراین پرسشنامه از 53 مدیر و تورگردان شاغل دردفاتر خدمات مسافرتی تهران خواسته شد نظر خود را در مورد موافقت یا مخالفت با هرکدام از شاخصها روی طیف لیکرت نمایش دهند. درنهایت با استفاده از اطلاعات پرسشنامه 4 عامل ضوابط و قوانین اسلامی باورها و اعتقادات مذهبی آداب و رسوم و افکار عمومی مورد بررس قرارگرفتند.

فرهنگ، توسعه،گردشگری، موانع فرهنگی