علی یراقی - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی دانشگاه تربیت مدرس
محمود عبداللهی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس
احمد خدادادی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس

مسئله پر عیارسازی کانه های سولفوره روی از موضوعات قابل تامل در فرآوری مواد معدنی می باشد. در اکثر معادن ایران ازجمله معدن عمارت، این کانه به همراه سرب یافت می شود. در سیستم فرآوری روی از سیانور سدیم به منظور بازداشتابتدایی پیریت استفاده می شود. استحصال نهایی روی در کارخانه های فرآوری ایران به روش هیدرومتالوژی صورت گرفته و پساب حاصله بدون هیچگونه تصفیه ای راهی محیط می گردد. از طرفی عدم اعمال معیارهای مهندسی در ساختار استخرهای کنسانتره و نیز سد باطله، رسیدن مواد زائد خطرناک به آبهای جاری و زیر زمینی را اجتناب ناپذیر کرده است. مصرف روزانه حدود 2 کیلوگرم سیانید سدیم در این کارخانه و عدم وجود سیستم بازیافت یا تصفیه مناسب در آن به تنهایی، لزوم اقدامات جدی در این زمینه را روشن می سازد. در این مقاله به مسائل زیست محیطی و بهداشتی در فرآیند پر عیارسازی کانسنگ سرب و روی پرداخته می شود و با تشریح فرآیندهای مختلف موجود در سیستم فرآوری این کانه ها، در مورد نوع، میزان و مشخصات پساب و مواد بالطه حاصل و نیز اثرات زیست محیطی آنها بر آب، هوا و خاک و بیماریهای ناشی از مسمومیت سیانید وسرب بحث می گردد. علاوه بر این به راه کارهای پیشنهادی در مورد کاهش میزان زائدات، بازیافت سیانور، روش های تصفیه پساب آلوده به سرب و سیانور و امکان جایگزینی مواد شیمیایی مناسب به جای سیانور سدیم در بازداشت مرحله ای روی پرداخته می شود.

کارخانه لکان ، سیانور سدیم ، معدن امارت