حکیمه عباسلو - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی سیرجان
امیر توانااملشی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی سیرجان
پوریا علیدوست - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت

در دهه اخیر به دلیل رشد فزاینده جمعیت و افزایش قابل توجه تولید زبالههای جامد شهری، مدیریت مربوط به این نوع مواد به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه شهری توجهات بسیاری را در کشورهای توسعهیافته به خود معطوف ساخته است. تولید بیش از حد زباله سوا لات متعددی در رابطه با کفایت سیستمهای مدیریت زباله کنونی و اثرات زیستمحیطیآنها به میان میآورند. در این راستا محلهای دفن زباله باید به یک عنصر فرعی از یک زیرساخت یکپارچه و تنها به عنوان محلی برای نگهداری از زبالههایی که توانایی بازیابی را ندارند تبدیل شود. اما در حال حاضر 92 درصد زبالههایجامد شهری در مراکز دفن زباله انباشته میشوند و از طرفی بیشتر مشکلات رخ داده مرتبط با مراکز دفن زباله به علت تجهیزات غیر مهندسی و مدیریت ضعیف در رابطه با آن مراکز بوده است. حال در این مقاله بر مبنای مشکلات فوق، مفهوم مرکز دفن زباله پایدار به منظور حداقل سازی خطرات زیستمحیطی ناشی از ساخت و نگهداری مراکز دفن زبالهمورد بررسی قرار میگیرد. درواقع هدف اصلی از این نوع مراکز دفن، ایجاد اطمینان از دربر نداشتن هیچگونه خطر زیستمحیطی و انسانی در سایتهای دفن زباله برای یک نسل است.

زباله جامد شهری، دفن، پایدار