رحیم سرور - دکترای جغرافیای انسانی، عضو هیئت علمی و معاون پژوهشی دانشگاه آزاد واح

ضرورت شناخت پهنه های خطر (ریسک) در ارتباط با نظام استقرار جمعیت و فعالیت عمدتا به علت خسارت نسبتا زیادی است که سالیانه از قبل حوادث غیر مترقبه (سیل، زلزله، زمین لغزش و …) در نواحی مختلف کشور به بار می آید، لذا یکی از اصول و ضرورتهای اساسی مدیریت امداد و نجات – از حیث آمایشی – شناخت پهنه ها و کانونهای خطر و رعایت اصول ایمنی و مقاوم سازی ساخت و سازها می باشد. هدف اصلی این مقاله، بررسی و تحلیل موقعیت و میزان خطر ساز بودن انواع سوانح زیست محیطی در ناحیه دماوند – فیروزکوه (نظیر پهنه های لرزه خیز ، سیل گیر ، خطوط گسل، پهنه های زمین لغزشی ، محدوده های ریزش بهمن، پهنه های دچار روانگرایی و…) ، بمنظور تعیین درجه آسیب پذیری، کلیه کانونهای استقرار جمعیت و فعالیت و در نهایت ارایه راهکارها وروشهای مقابله برای تک تک کانونهای جمعیتی می باشد. روش مطالعه و تحلیل داده ها ، مبتنی بر مدلهای ارزیابی اکولوژیکی چند عامله بوده و نقشه های استخراج شده می تواند الگوی موفقی از شناخت، پیشگیری ، مقابله با تبعات احتمالی حوادث غیر مترقبه در ارتباط با ساماندهی کانونهای استقرار جمعیت و فعالیت در اختیار برنامه ریزان و مدیران اجرایی قرار دهد.