منصور مهرزاد
فرشته پژمان آرین

هنگامی که یک حاثه غیر مترقبه فراگیر جمعیت زیادی را درگیر نماید، مراکزی چون هلال احمر، اورژانسهای کشوری و..و که وظیفه آنها امدادرسانی می باشد، به تنهایی از عهده اداره حادثه بر نمی آید بنابراین بایستی کلیه سازمانها آمادگی و قابلیت های لازم جهت پیشگیری از بروز حادثه و مقابله با آن جهت به حداقل رساندن خسارت و همکاری با نیوهای امدادگر را داشته باشند. بیمارستانها جزء مراکزی هستند که هم باید آمادگی لازم برای رویس دهی به آسیب دیدگاه در واحدهای خود را داشته باشند و هم دارای پروتکل هایی برای اعزام تیمهایی به مناطق بحران زده باشند. آمادگی این تیمها بایستی طوری باشد که در عرض کمتر از 24 ساعت آماده اعزام شوند، تجهیزات پزشکی و غیر پزشکی لازم برای حداقل مصرف 3 روز در بسته بندیهای مناسب حمل، در دسترس داشته باشند تا در کوتاهترین زمان آماده حمل شوند. اعضای این تیم ها بایستی حتی المکان از افراد داوطلب باشند از تخصصهای چون جراح عمومی، جراح اعصاب ، پزشک عمومی ، پرستار بهیار ، تکنسینن های اتاق عمل و بیهوشی و پاراکلینیک باشند و آموزشهای لازم را در ارتباط به امدادرسانی در مناطق بحران زده دیده باشند وحداقل 2 بار در سال مانورهای لازم را داشته باشند. این تیمها بایستی با کلیه ملزومات لازم اعزام شوند تا سربار سازمانهای امدادگر نباشد. تجهیزاتی چون جادر، کیسه خواب، آب شرب، غذای کنسروی و تجهیزات اولیه را به همراه داشته باشند.