مریم آجودان زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان
احمد گلچین - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان
جواد لامعی هروانی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان

مواد آلی به علت تاثیرات مفیدی که بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و حاصلخیزی خاک دارند، یکی ازارکان مهم باروری خاک به حساب می آید، این در حالی است که بیش از 60 درصد خاکهای ایران کمتر از یک درصد ماده آلی دارند (1) یک راه حل برای افزایش مقدار مواد آلی خاک های زراعی کشور، استفاده از کودهای آلی، از قبیل کود حیوانی، کود سبز وبقایای گیاهی می باشد. در میان گیاهان زراعی، سیب زمینی بیشترین واکنش را به کود دامی نشان داده است (2). برخی از محققین منجمله گلچین و ملکوتی (1378)، اظهار داشتند که تاثیر سودمند ماده آلی بر رشد گیاه نه تنها از طریق بهبود خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک است، بلکه به خاطر اثرات تغذیه ای ماده آلی نیز می باشد(4). آزمایشات بسیاری برای بررسی تاثیر مصرف کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد محصولات مختلف انجام شده است (3، 5، 6). مطالعه تاثیر کود مرغی بر عملکرد تمشک قرمز، کود مرغی را به عنوان یک منبع ازت برای این محصول ارزیابی کرد، که با مصرف این کود نیاز به هیچ نوع کود نیتروژنه دیگر نمی باشد (6). با توجه به فقر شدید خاکهای کشور از نظر مواد الی و ضرورت بکارگیری انواع مختلف ضایعات آلی در تولید سیب زمینی، مطالعه اثر متقابل مقدار و کیفیت ماده آلی و مقدار نیتروژن مصرفی بمنظور دستیابی به عملکرد ماکزیمم و بهبود کیفیت محصول تولیدی و حفظ محیط زیست از آلودگیهای نیتراتی، امری لازم و ضروری به نظر می رسد.