مهیار مشتاقی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد خاکشناسی دانشگاه تربیت مدرس
فریدون سرمدیان - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
حسینعلی بهرامی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

بر اساس آمار سال 1376 سطح زیرکشت چای در ایران حدود 35000 هکتار می باشد که بیش از 30000 هکتار آن در استان گیلان واقع شده است (1) کمبود زمین مناسب کشت چای در این استان و اختصاص زمینهای هموار برای کشت برنج، سبب شده تا چایکاران به سمت زمینهای شیب دار و جنگلی روی آورند . از این رو برای استفاده صحیح و پایدار از منابع اراضی موجود، شناخت کافی از آنها لازم و ضروری به نظر می رسد . سازمان خوار و بار جهانی در سال 1976 با انتشار نشریه 32 ، مهمترین قدم را در ارزیابی تناسب اراضی برداشت (3) به دنبال آن و پس از انتشار نشریات متعدد در این زمینه سایز و همکاران (1991) نیز روش های مختلف ارزیابی تناسب اراضی را برای گیاهان خاص (4) به همراه جداول نیازهای اقلیمی و رویشی گیاهان مختلف (5) به رشته تحریر درآوردند .