CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تاثیر تغییر در کاربری اراضی مرتع و جنگل به زمین زراعی بر آبگریزی آب در خاک

عنوان مقاله: تاثیر تغییر در کاربری اراضی مرتع و جنگل به زمین زراعی بر آبگریزی آب در خاک
شناسه ملی مقاله: SSCI10_521
منتشر شده در دهمین کنگره علوم خاک ایران در سال 1386
مشخصات نویسندگان مقاله:

علی اصغر ذوالفقاری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدعلی حاج عباسی - دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه صنعتی اصفهان

خلاصه مقاله:
تعریف آبگریزی آب در خاک 1 و علل آن طبق تعریف، مقاومت خاک به مرطوب شدن برای دوره های زمانی چند دقیقه ای، چند ساعته و یا بالاتر را آبگریزی خاک گویند [.17] این پدیده می تواند سبب رواناب های شدیدی بعد از یک دوره خشک گردد . آبگریزی توسط خاک عموماً در اثر حضور مواد آلی و مواد هومیکی ایجاد می شود؛ بنابراین دفع آب وابسته به نوع ماده آلی تشکیل شده توسط گیاه می باشد یکی از روشهای اندازه گبری آبگریزی خاکها روش زمان نفوذ آب در خاک ) ).WDPT 2 این روش شامل قرار دادن دو یا سه قطره آب ( توسط قطره چکان پزشکی ) روی سطح خاک و اندازه گیری مدت زمان نفوذ قطره در خاک می باشد . بعلت سادگی این روش، تقریباً همیشه مورد استفاده قرار می گیرد . دبانو (1981) ، دکر و جونگریس (1990) و دکر و ریتسما (1994) از معیاری برای تعیین شدت دفع آب خاک استفاده کردند و آن معیار بدین صورت است که اگر WDPT کوچکتر از 5 s باشد خاک قابل مرطوب شدن، 5-60 s خاک به طور جزئی آبگریز، 60-600 s خاک قویاً آبگریز، 600-3600 s خاک به شدت آبگریز و بیشتر از 3600 s خاک بی نهایت آبگریز است

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/24414/