منصور جهان تیغ - دانشجوی دکتری دانشگاه پونا کشور هندوستان و عضو هیئت علمی مرکز تحقیقا

با افزایش جمعیت و عدم الگوی مناسب بهربرداری در آینده ای نچندان دور کشور ما با مشکل کمبود آب و افزایش فرسایش مواجه خواهد شد . میانگین بارش سالانه ایران 400 میلیارد متر مکعب است . افزون بر آن ، 5 میلیون متر مکعب نیز خالص ورودی از همسایگان می باشد که مجموع آنها 7/8 در صد بصورت آبهای سطحی مورد استفاده قرار گرفته، 8/8 در صد صرف تغذیه آبخوان ها شده، 70/2 درصد به صورت تبخیر و تعرق از بین رفته و 13/2 درصد به گونه هرزآب هدر می رود . میزان فرسایش خاک در سطح جهانی حدود 10 تن در هکتار و در ایران بالغ بر 25 تن در هکتار می باشد که با گذشت زمان بر شدت آن افزوده می شود . این مقدار در استان سیستان و بلوچستان بطور چشمگیری افزایش می یابد . بیشتر نواحی ایران دارای آب وهوای خشک ونیمه خشک می باشد و به همین جهت مراتع طبیعی می تواند به خوبی در حفظ آب و خاک این گونه مناطق کمک شایانی بنمایند . حفظ منابع طبیعی علاوه بر آنکه از آب موجود حداکثر استفاده را می نماید، خاک حاصلخیز سطح الارض را نگه می دارد . زندگی کلیه نباتات و حیوانات به آب بستگی دارد و زمین مهمترین منبع ذخیره آب محسوب می شود و از این جهت افزایش رطوبت خاک و کنترل فرسایش مهمترین اصل منابع طبیعی را تشکیل می دهد . با اصلاح سطح خاک به منظور افزایش قابلیت نفوذ آب ،ظرفیت نگهداری آب افزایش یافته و در نتیجه کاهش و یا قطع جریان سطحی آب را سبب می شود که در نهایت فرسایش خاک کاهش یافته و قطع خواهد شد . ایجاد شیار در روی خطوط میزان ، ایجاد جوی ( بانکت ) در روی خطوط میزان، چاله چوله، ایجاد مانع برای انباشته شدن برف، پخش آبهای هرز، شل کردن خاک تحت الارض بدون به هم زدن حالت طبقات خاک و تراس بندی از مهمترین عملیات اصلاح سطح خاک به حساب می آیند .