محمدعلی ابراهیمی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد،بخش مدیریت مناطق بیابانی
علی مرادحسن لی - استادیار بخش مدیریت مناطق بیابانی
نجف علی کریمیان - استاد بخش خاکشناسی بخش مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه شیراز
مسعود مسعودی - استادیار بخش خاکشناسی بخش مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه شیراز

شرط استفاده موفقیت آمیز از پساب ها در آبیاری در نظر گرفتن تأثیرات کیفی آن بر خاک، محصولات تولیدی، منابع آب و سلامت انسان هاست که با تصفیه اصولی و به کار گیری روش های مناسب آبیاری امکان پذیر است صابر (1986) در آزمایشی بر روی خاک های آبیاری شده با فاضلاب شهر قاهره نتیجه گرفت در یک دوره 60 ساله هر یک از فلزات سنگین می توانند به اندازه چشمگیری در خاک انباشته شوند . اورون و همکاران (1999) نشان دادند آبیاری پساب با روش قطره ای زیرسطحی در مقایسه با قطره ای سطحی، آلودگی لایه سطحی خاک را کاهش می دهد گیگلیوتی (1966) در یک مطالعه شش ساله بر گیاه ذرت اعلام کرد تجمع عناصر مس، روی، سرب و کروم، هنگام آبیاری با فاضلاب افزایش می یابد . بول و همکاران (1986) نشان دادند در خاک های آبیاری شده با پساب پس از 25 سال هیچ یک از فلزات سنگین به مرز زیان آوری نرسیدند و تنها عناصر نیکل، کادمیم، و روی به این مرز نزدیک شدند . حسین و السعتی (1999) گزارش کردند استفاده از فاضلاب در دوره های بلند مدت برای آبیاری، تجمع فلزات سنگین در خاک و گیاه را در پی ندارد . هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر سه روش آبیاری : قطره ای زیرسطحی، قطره ای سطحی و جویچه ای با پساب فاضلاب شهری بر تجمع پاره ای عناصر کم مصرف در لایه های خاک و اندام مختلف گیاه ذرت می باشد