علی عباس پور
محمود کلباسی
شاپور حاج رسولیها

استخراج معادن، ذوب فلزات , لجن فاضلاب و مصرف سوختهای فسیلی بیشترین منابع آلودگی خاک به عناصر سنگین هستند . تجمع عناصر سنگین در خاک، بویژه در زمینهای کشاورزی , امری تدریجی بوده و غلظت عناصر میتواند به سطوحی برسد که امنیت غذایی بشر را تهدید نماید . سالانه هزاران تن از این عناصر که ناشی از فعالیتهای شهری , صنعتی و کشاورزی است وارد خاک میشود . به عنوان مثال سالانه بیش از 38 هزار تن کادمیوم و 1 میلیون تن سرب از منابع مختلف وارد خاک میشود [.1] امینی و همکاران [2] جهت تهیه نقشه آلودگی سرب و کادمیوم، 255 نمونه تصادفی از 6800 کیلومتر مربع خاکهای نواحی استان اصفهان جمع آوری نمودند . آنها دریافتند که بیش از 89 درصد کادمیوم کل خاکها بیشتر از مقدار مجاز کشور سوئیس ( برای کادمیوم و سرب به ترتیب 0/8 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم ) بود . برای سرب این مقدار کمتر از 5 درصد بود . به منظور انجام مطالعات طولانی مدت بر روی سینتیک تغییر و تحول مجدد عناصر سنگین در خاکهای مختلف نیاز است تا تحرک و قابلیت دسترسی عناصر سنگین در شرایط غرقاب نظیر باتلاقها و مزارع برنج تعیین گردد تا با مدیریتی صحیح کمترین سمیت برای گیاهان و حداقل پتانسیل آلودگی آبهای زیرزمینی را به دنبال داشته باشد . هدف این تحقیق بررسی غرقابی کردن خاکهای با پ هاش مختلف و افزودن پودر یونجه بر روند تغییرات پتانسیل احیایی و توزیع فرمهای مختلف کادمیوم و سرب در طول زمان نگهداری است .