اعظم السادات دلبری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست
امیرحسین نافذ - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشتی محیط

امروزه بسیاری از متخصصین معتقدند که محدود بودن منابع فسیلی و همچنین سایر موادی که در دنیای پیرامون ما وجود دارند، باتوجه به افزایش جمعیت که به دنبال خود نرخ تقاضا برای مصرف را بالابرده است مجموعه سبب این امر شده است که میزان این منابع به مقدار قابل توجهی کاهش یابد. بر همین اساس تلاش بیشتر کشورهای جهان نیز به این نکته معطوف شده است که از ضایعات تولیدی در بخش های مختلف جامعه بیشترین بهره برداری را داشته باشند تا از این طریق علاوه بر آنکه برداشت کمتری از ذخایر و منابع صورت پذیرد، به محصولات مصرف شده نیز حیاتی مجدد داده شود و این مواد دوباره به اشکال مختلف درچرخه تولید ومصرف وارد گردند. به بیان دیگر یکی از راههای منطقی در کاهش و تخریب و آلودگی محیط زیست و همچنین افزایش عمر طبیعی (تجدید شونده و غیر قابل تجدید) استفاده مجدد بازیافت از زواید ضایعات کشاورزی، صنعتیو معدنی وشهری است . سالانه میلیونها تن از ضایعات در کشور به وجود می آیدکه در صورت بازیافت آنها علاوه بر صرفه جویی قابل توجه اقتصادی، بهسازی و نیز حفاظت محیط زیست کمک فراوانی خواهد شد. شیشه یکی از مواد قابل بازیافت می باشد که در صورت بازیافت می تواند اصولا صرفه جویی در استفاده از مواد خام را در بر داشته باشد ثانیاً به صرفه جویی در مصرف انرژی منجر شود. در این بررسی سعی شده است که نگاهی گذرا به روشهای بازیابی شیشه داشته باشیم.