پوریا قصابی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد
شهاب متین - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی ، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوان یافته و بسیاری از کشورها با استفاده از این رهیافت توانسته اند وضعیت خویش را تا حد در خور توجهی بهبود بخشند و بر مشکلات اقتصادی خویش، از قبیل پایین بودن سطح درآمد سرانه، بیکاری و کمبود درآمدهای ارزی فائق آیند، به طوری که در حال حاضر درآمد حاصل از صنعت گردشگری حدود 6 درصد صادرات جهان را تشکیل می دهد. گردشگری همواره در بردارنده ی تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بوده است. به دلیل رویکردی عمومی به سیاست توسعه پایدار گردشگری (توریسم) مورد توجه اکثر کشورها و دولت های در حال توسعه قرار گرفته است، تا گردشگری (توریسم) از لحاظ بوم شناختی در بلند مدت مورد قبول جوامع واقع شود و از لحاظ مالی، اجتماعی نیز برای آنان مفید باشد. بنابراین گردشگری باید بخشی از محیط های فرهنگی و انسانی باشد تا تعادل بین آنها را حفظ کند. در این پژوهش آثار زیست محیطی گردشگری را بررسی و راهکارهایی برای توسعه پایدار گردشگری ارائه می شود، تا ضمن افزایش منافع حاصل از آن بتوان تاثیرات منفی آن را به حداقل رساند.

گردشگری، توسعه پایدار، آثار گردشگری، گردشگری پایدار، اکوتوریسم