شهریار افندی زاده - دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
عبدالرضا ابراهیمی - کارشناس ارشد شرکت مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک تهران

کاربری زمین به مفهوم نوع استفاده از سطح اراضی یک شهر است. شیوه استفاده از زمین در هر منطقه می تواند تاثیر بسزایی در امور حمل و نقل وترافیک آنمنطقه و مناطق هم جوار آن داشته باشد. هرچه میزان توزیع کاربری های مختلف در سطح یک شهر از مطلوبیت بیشتری برخوردار باشد، به طور مستقیم بر بهبود وضعیت آمد و شد در سطح شهر و سطح سرویس معابر موثر می باشد. سوال همیشگی شهرسازان و مهندسین حمل و نقل و ترافیک در این بودهاست که چه ارتباطی ما بین حمل و نقل و کاربری زمین وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با مقایسه شاخص های حمل و نقل (تعداد سفر جذب یا تولید شده به مناطق شهری) و شاخص های کاربری زمین (زیر بنا – سطح زمین و یا تراکم) به استنتاجات خاصی در زمینه ارتباط ایندو مقوله دست یافت. استراتژی برخور با مساله به این شکل است که بر اساس آمارگیری مبدا – مقصد ساکنین (OD) و یک روش خاص تلاش شود تا میزان جذب سفر به هر کاربری خاص در مناطق شهری بدست آید.

کاربری زمین ، مبدا - مقصد ، تولید سفر ، جذب سفر ، هدف سفر ، زمان سفر