مرتضی خشایی پور - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت، معاون مطالعا
مهدی عابدینی - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهر
شروین بابایی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران

برای تحقق توسعه اقتصادی و اجتماعی، سیاستگذاران شهری، همواره و به خصوص در مقوله حمل و نقل، با موضوع تصمیم گیری و انتخاب از میان سرمایه گذاریهای بخشهای متفاوت اقتصادی و اجتماعی رو به رو بودهاند. هدف هر تصمیم گیری آن است که از سرمایهگذاری و کاربرد منابع محدود، بیشترین فایده اقتصادی عاید شهر و در مقیاس بالاتر،کشور شود . در این راستا و در این تحقیق، بمنظور کمک به امر تصمیم گیریهای اقتصادی در بخش حمل و نقل شهری، 10 هزینه ناشی از بخش حمل و نقل (شامل 10 مد حمل و نقلی) در شهر تهران و در سال 1390 بر حسب هر کیلومتر پیمایش سفر یک مسافر در ساعات اوج و غیر اوج مورد محاسبه قرار گرفته است و بر اساس آن هزینههای اجتماعی ناشی از هر سفر انجام شده با مدهای مورد بررسی در سال 1390 تعیین گردیده است. در نتیجه این محاسبات، وسایل نقلیه شخصی و مینیبوس به ترتیب پر هزینه ترین و پیاده روی، دوچرخه سواری و مترو به ترتیب کم هزینه ترین مدها برای انجام سفر در سال 1390 در شهر تهران و در ساعات اوج و غیر اوج تعیین شدهاند.

هزینه سیستمی سفر، هزینه زمان سفر در ساعات اوج و غیراوج، مدهای حمل و نقلی در شهر تهران