پرنیان برومندفر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر، گروه معماری، شوشتر، ایران
محمدرضا رحیم زاده - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر، گروه معماری، شوشتر، ایران

آن چه امروز با عنوان فضای شهری از آن یاد می شود، به فضاهایی تعلق می گیرد که جمعی از شهروندان را به منظور گذراندن اوقاتفراغت، آشنایی و تعاملات اجتماعی و... گرد هم می آورد. جمعی که گاه از دو نفر و گاه از جمعیتی فراوانی تشکیل می شود. در گذشته باتوجه به کوچکی شهرها و روستاها، اغلب مردم همدیگر را می شناختند، فرهنگ و باورهای مشترکی داشتند. این آشنایی علاوه بر ایجادنوعی همبستگی، امنیت شهر و یا روستا را بهبود می بخشید و احساسی از آرامش و احترام و شناخت متقابل را برای اجتماع به ارمغان میآورد. این فضا مرکزیست که مردم به رغم تفاوت های که دارا هستند در آن گرد هم می آیند. گاه ممکن است برخی اختلاف ها و تفاوتهای فرهنگی منجر به بروز مشکل و درگیری گردد اما نمی توان نقش پررنگ فضای شهری را در معرفی افراد جامعه به یکدیگر نادیده گرفت.هدف از این پژوهش باز تعریف نقش فضای شهری در شهرهای چند قومیتی می باشد در این راستا برخی راهکارها با توجه به نقش فضایشهری می تواند زمینه بروز ناهنجاری ها را کاهش و زمینه ساز تعاملات مثبت گردد. روش تجزیه و تحلیل و راهبردها به صورت توصیفیارائه شده است.

فضای شهری، تعامل، اجتماع، فرهنگ