امین عالی پور - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
حمیدرضا بیابانی مقدم - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری

درحال حاضر نوسازی بافت فرسوده یکی از دغدغه های اصلی مدیریت شهری درکشور ما محسوب می شود درحالیکه ثابت شده مداخله مستقیم و گسترده در بافت فرسوده شهرها بسیار پرهزینه بوده ودرعین حال سود اقتصادی قابل توجهی نیز برای سرمایه گذاران دربرندارد اما کماکان با اجرای طرح های نوسازی بافت و ساختار اجتماعی محلات مسکونی مورد مداخله و حتی محلات مجاور دستخوش تغییرات فراوانی شده و به همین دلیل دربسیاری از مواقع طرح های نوسازی با مقاومت های اجتماعی از سوی ساکنان روبرو می شوند که هزینه های اجرای این طرح ها را نیز افزایش داده است بدین ترتیب عدم صرفه اقتصادی برای سرمایه گذاران و اثرات نوسازی بربافت اجتماعی اقتصادی محلات و شهر موجب شده تا جریان نوسازی که در ابتدا با مداخلات گسترده دولتی برمحلات فرسوده تحمیل می گشت به تدریج به سمت برنامه ریزی مشارکتی و استفاده از سرمایه اجتماعی محلات متمایل شود هدف این مقاله پاسخ دادن به دو پرسش زیراست: آیا پیشنهادهای کالبدی طرحهای نوسازی بافت فرسوده می تواند سود اقتصادی لازم را برای ورود سرمایه گذاران به جریان نوسازی فراهم آورد. آیا استفاده از ظرفیت های سرمایه اجتماعی درنوسازی بافت فرسوده شهرها سود اقتصادی حاصل از نوسازی را افزایش خواهد داد؟دراین مقاله با انجام مطالعات میدانی هزینه های نوسازی درنمونه موردی محله خانی آباد تهران محاسبه گردید تا حداقلهای لازم برای آنکه سرمایه گذاری درنوسازی این محله سودآور باشد به دست آید

نوسازی بافت فرسوده، سودآوری اقتصادی، سرمایه اجتماعی، سرمایه گذاران مسکن