زهرا خدایی - دانشجوی دوره دکتری شهرسازی
محمد میره - استادیار دانشگاه پیام نور واحد فرمهین اراک

تامین مسکن مناسب به ویژه برای گروه های کم درآمد شهری از مهمترین مسائل و چالشهای پیش روی کشورهای جهان برای دستیابی به توسعه پایدار محسوب می شود و تقریبا همه کشورهای جهان دراین زمینه با معضلات جدی مواجه هستند براین اساس از دهه های گذشته سیاست های مختلفی برای حل این معضل ارایه و اجرا شده است با توجه به اهمیت بررسی تجارب جهانی به عنوان راه نمایی برا یمدیران برنامه ریزان و سیاست گذاران مسکن درایران دراین مقاله سعی شده سیاست های تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری در کشورهای مختلف جهان مورد بررسی قرار گیرد روش مورد استفاده دراین مقاله روش تحلیلی - توصیفی بوده و گردآوری اطلاعات بصورت اسنادی انجام شده است نتایج این مقاله نشان میدهد که بطور کلی سیاست های تامین مسکن گروه های کم درآمددرچهارگروه: سیاست ساخت مسکن، سیاست تامین مالی مسکن، سیاست زمین و خدمات، سیاست های منتج از راهبرد توانمندسازی قرار میگیرد. سیرتاریخی و تکاملی سیاست ها درجهان نیز به گونه ای بوده که کانون توجهات از برنامه فیزیکی و شیوه نامعین مسکن دولتی به تدریج ابتدا به سوی سیاست مکسن خودیاری و سپس بطرف سیاست مسکن توانمندسازی گرایش پیدا کرده است.

سیاست تامین مسکن، سیاست ساخت مسکن، سیاست زمین و خدمات، توانمندسازی گروه های کم درآمد شهری